domenica 15 gennaio 2012

5. BIOGRAFIA 1a del Beato Paolo scritta da Padre Francesco Bordoni (1652)

VITA BEATI PAULI DE AMBROSIIS
di Padre Francesco Bordoni,
Ministro generale del TOR in "Controversiae morales..."
E' la biografia esistente più antica del Beato Paolo (1652 )

Hiis positis mihi videtur licere hic subijcere vitam, et gesta Beati Pauli de Ambrosiis de Cropano Calabriae sacerdotis professi nostri Ordinis, qui obiit 1489, ac proinde ab eius morte, in qua proclamatus fuit beatus ex eius miris gestis usque ad annum 1625. Bullae transierunt anni 136. Est autem eius tenoris.
Beatus F. Paulus de Ambrosiis in Terra Cropani dioecesis Catanzarii piis parentibus natus anno 1432, ex piis parentibus, qui illum in doctrina Christiana educatur, docentes timere Deum, et servare eius mandata in sua iuventute nihil puerile egit; litteris grammaticis imbutus,
Deo agente, in Conventu S. Salvatoris Tertii Ordinis S. Francisci, suae patriae ingressus religione anno 1450 die 20 Martii, anno sui novitiatus disciplinis regularibus assiduus, tantum in illis profecit ut meruerit admitti ad professionem finito suae probationis anno.
Factus Christi miles in monastica observantia, et exercitiis spiritualibus coeteris praestabat silentio, orationibus, divinis meditationibus, ieiuniis et disciplinis assidue erat occupatus.
Ex obedientia sacerdos factus est 1458, quotidie immaculatum Deo sacrificium offerebat.
Multi ad eum accurrebant pro consiliis tum animae tum corporis, quorum mentem et cordis desideria antequam loqueretur praenuntiabat illis, ministrando documenta salutis;
nemo accessit ad eum tristis, qui non redierit consolatus;
dissidentes facili negotio reconciliabat.
Prior non semel in dictu conventu mores reformavit suorum subditorum, quos magis exemplo et opere, quam verbo et persuasione ad perfectionem vitae religiosae perduxit.
Maiore parte temporis, mansit in conventu S. Mariae de Spiritu Sancto alterius Terrae dictae Scaviguae; qui erat locus a saecularibus (re)motus, orationi et contemplazioni magis aptus, quamconvenctus Cropani.
Vocatus ad Capitulum Generale, anno 1488 celebrandum in Conventu Montisbelli dioecesis Laudensis in Lombardia uti prior ivit cum Patre f. Bernardino Provinciali, transeundo Romam, ubi celebrando Missam in Ecclesia S. Mariae Consolationis non dum conventum SS. Cosmae et Damiani habebant concessum anno 1512 sibi in Memento (aliquan)diu immobili permanenti, Deus revelavit mortem sui patris, quem Deus dignatus fuit, ut in spiritu adesset funeri paterno, quod post missam dicens Provincialis a beato Patre instructus, narravit in occulto nonnullis presentibus Missae quaerentibus tantae morae in Memento.
Et statim ambo recesserunt a loco ad Capitolum Generale pergentes celebratum 25 aprilis in quo electus fuit F. Bernardus de Septema gnis Cremensis, vir pietate, doctrina et prudentia ornatus. Licentiatus cum aliis discessit redeundo visitavit loca insigniora devotionis, Santae Domus Lauretanae, Sacrorum stigmatum, ac Sacrum corpus S. Francisci Patri, et dictis visitatis locis sanctis Urbis, domum pervenerunt ad Conventum Scavignae initio ianuarii 1489.
Mortem, quam sibi in regresso a Capitolo predixerat, ex febricola quatuor aut quinque dierum vexate illum. Sacrosanctis Ecclesiae sacramentis munitus, admonitis fratribus suis de bono exemplo dando, et de observatione Regulae, quam professi fuerant, subsecuta fuit vita felicior in Domino die 24 ianuarii eiusde anni 1489.
Statim eius corpus fuit inclusum in capsa et allatum ad alium conventum
Cropani, sic iubente supradicto Bernardino provincialii, qui tunc morabatur in conventu de Bisiniano suae patriae, admonito de morte illius per Fra Ludovicum de Marco.
Nonnulla Miracula, referenda sunt praeter supra dicta de suo patre….
Primo, capsa in qua eius corpus fuit reconditum erat satis arcta, et brevis, et tamen cadaveri se congrue adaptavit.
Secundo, portitores in itinere putabant se illusos fuisse et nil portare, quia feretrum erat nimis leve, dicentes intra se: Isti Fratres nos deceperunt, sibi corpus Beati retinuerunt, et nobis capsam vacuam consignaverunt.
Tertio in ecclesia S. Salvatoris, ubi modo eius Reliquiae venerantur, aperta fuit, et portitores propriis oculis viso sancto corpore, multum obstupuerunt recogitantes se nihil laboris subiisse ex tam longo itinere in deferenda capsa cum cadavere levis ponderis.
Quarto, apparuit eius corpus omnibus expositum pluribus diebus ex vicinis locis concurrentibus, rubicundum, et coloratum, ac si adhuc viveret, odore plurimo flagrans, videbatur dormire in catalecto, et continue guttas sudoris emittebat. Peractis de more funerali bus sub altari maiore sepelierunt.
Quinto, dum viveret, ex obedientia dedit matri suae nonnullas res pauperibus distribuendas, a quibus ipsa vicissim in signum gratitudinis recepit tria ova deferendo F. Paolo antequam autem ea offeret reprehensa fuit a filio, qui in spiritu praenoverae, matrem suam dono recepisse ea a pauperib. a quibus nihil erat accipiendum.
Sexto, quidam Franciscus lapide offensus in genu nullo modo poterat ambulare; invocato B. Pauli auxilio, eo instanti liberatus fuit.
Septimo, quidam Ioannes Paulus de Cropani senex infirmus et notabiliter gibosus, visitato corpora Beati, in illo instanti liberatus fuit ab ea infirmitate et omni malo.
Octavo, Crescentius de Marco affatim surdus, visitato Beati corpore, statim auditum recuperavit.
Nono, Solda, malo lunae seu caduco laborans multo tempore, invocato eiusdem Beati Patris auxilio, statim fuit liberata, et amplius talem morbum non sensit.
Decimo, D. Dominica suae filiae laboranti in extremis, invocatione nominis Beati Patris, impetravit statim sanitatem. Eadem Dominica de gravissima infinnitate oppressa, eiusdem invocazione convaluit.
Undecimo, Colla Graecus gravissima infirmitate detentus, qua nec edere nec bibere poterat, invocato nomine Beati, statim liberatus fuit.
Duodecimo, Marcus Blundus de Misuraca ludi literarii Magister, praesens funeri in Ecclesia eadem S. Salvatoris, suum sudariolum quo Beati corporis sudantis in catalecto faciem absterserat, propria filia iam mortua, quam volebant deferre ad sepulturam, ponendo pater ploras super faciem defunctae, invocazione Beati, statim et subito caepit redivivere.
Tertio decimo, Fratres eiusdem Ordinis Cropani quoddam lignum saepius iuste mesuratum, invenientes proportionatum muris, super quibus accommodabant, quia erat nimis breve, licet iuxta mensuram esset apratum, de quare admirari invocato Beati auxilio, et reponentes illud super muros invenerunt longum, et aptum ad fabricam, quamvis ante semel aptatum vidissent nimis breve.
Decimo quarto, D. Hilaria de Bellocastro crudelissima infirmitate vexata tuberibus per totum corpus cooperta nigris cum suo filio simili laborante infirmitate, diversis ad libiti Medicorum doctissimorum remediis nihil proficientibus, invocato nomine Beati, statim ambo sanati fuerunt. Hoc accidit anno 1490, 24 Decembris.
Decimoquinto, quaedam mulier de Terra Cutroni habebat sororem laborantem in extremis, facto voto, meritis Beati Patris, subito melioravit, cuius animam cum candella benedicta Deo commendaverant.
Decimo sexto, Joannes de dicto loco Cutrono caecus biennio, facto voto dicto Beato, statim visum recepit. Accidit 25 aprilis 1499.
Decimoseptimo, supradicta mulier de Cutrono habebat filium apertun circa genitalia, facto ab ea voto pro filio, is statim sanatus fuit, anno 1494.
Decimo ottavo, duo Diaconi de Bello Castro, Nises et Stephanus, missi a suo Episcopo ad Cutronum, ille oppressus dolore acerbissimo videbatur mori, Stephanus eius comes dixit: Quare non invocas Beatum Paulum de Cropano, qui tot miracula facit? Eo invocato, statim liberatus fuit. Anno 1494.
Decimo nono, Donna Florina de Misuraca habens labrum ultra modum tumens visu horrendum, et abominabile, non inveniens remedium a pluribus medicis ad se vocatis, recursum fecit ad Beatum, de cuius habitu frustulum ori applicavit suo, subito in eo instanti liberata fuit, mense Decembri 1490,
Vigesimo, Conradus Pandulphus de Misuraca quasi mortuus, sincopando tactu dicti frustuli habitus Beati, statim in eo instanti restitutus fuit sanitari.
Vigesimo primo, D. Armenia de Cutrono manibus debilitata, facto voto, statim liberata fuit, mense septembris 1493. Item eius filius multo claudus, seu curvus multo tempore liberatus fuit, mense Decembris 1493.
Vigesimo secundo, Iacobus de Ambrosiis, Beati Patris Frater, habens unum ex cruribus nimis tumens cum nimio dolore continuo, facto voto, statim convaluit, mense julio 1492.
Vigesimo tertio, Donna Palumba, seu patius Columba uxor Collae Baronis Cropani habens caput tumescens, et dentes omnes mobiles, facto voto, in eo instanti liberata fuit, anno 1494.

Praedicta miracula cum aliis extracta fuerunt ex quodam libello scripto per certos fide dignos; et testes pariter idoneos, qui liber conservatur in eodem Conventu Cropani.
Quia quidam spernebant acta huius viri Dei impedientes Fratres ne eius ossa et Reliquiae venerarentur a fidelibus, F. Alphonsus Barchius de Cropano, Commissarius Provinciae Calabriae eiusdem Ordinis ivit Romam et a Sede Apostolica obtinuit anno 1562 obtinuit litteras executorias quae sunt sequentis tenoris:
Flavius Ursinus Dei et Apostolicae Sedis gratia Episcopus Muranus Santissimi Papae etc. Noveritis quod nuper pro parte, et ad instantiam Fratrum…

Traduzione del MONITORIUM
Flavio Orsini, per grazia di Dio e della Sede Apostolica vescovo di Murano, Uditore del santissimo Papa e del suo Camerario, e giudice ordinario della Curia Generale delle cause della Camera Apostolica e delle sentenze della Curia Romana e delle censure nella stessa Curia Romana e nella chiesa universale, e mero esecutore di tutte le Lettere apostoliche saluta nel Signore e dichiara la certa fiducia a tutti e ai singoli signori abati, priori, preposti, decani, arcidiaconi, scolastici, cantori, custodi, tesorieri, sacristi, canonici sia delle cattedrali e delle metropolie e sia delle collegiate, e ai titolari o vicari delle parrocchie e agli altri sacerdoti, chierici, notai e scrivani pubblici, e a tutti coloro che sono nella città e diocesi di Catanzaro o ovunque, e a chi giungerà la presente nostra lettera.
Sappiate che poco fa da parte e su istanza dei frati del monastero del S. Salvatore del Terz'Ordine di S. Francesco della terra di Cropani nella diocesi di Catanzaro, Ci fu esposto che, avendo gli stessi frati elevato e posto il corpo o cadavere o le ossa del Beato Paolo in un tabernacolo, o in una cassa chiusa, perché tanto gli uomini che il popolo di questa terra e degli altri luoghi circonvicini potessero crescere sempre più nella devozione del Beato Paolo de Ambrosiis, mostrandolo a tutto il popolo in un luogo eminente nella cappella di S. Lucia sita nella predetta chiesa di S. Salvatore, non avrebbero dovuto o potuto, non debba¬no, almeno legittimamente e secondo il diritto, venire da chiunque molestati, vessati, disturbati. Purtroppo alcuni, da nominare nell'esecuzione della presente, spinti da superbia, o rivendicando diritto, e accusando i detti signori per l'elevazione del detto corpo o cadavere del Beato Paolo, o altrimenti, hanno colto ogni occasione per continuare a molestare (i frati) indebitamente e ingiustamente e si sono vantati di volerli disturbare e se ne vantano, e forse hanno molestato e disturbato e molestano e disturbano al presente in non piccolo pregiudizio a danno e iattura dei detti signori istanti e dei loro diritti. E' interesse dei signori istanti essere salvati e liberati, secondo la detta causa, per via diritto, da molestie e fastidi. Perciò dalla parte a favore degli stessi signori istanti siamo sta¬ti richiesti che ci degnassimo di provvedere con l'opportuno rimedio del diritto.
Ritenendo noi, Flavio Orsini, Uditore ordinario, che tale richiesta sia giusta e conforme a ragione, a voi tutti e singoli predetti secondo il tenore della presente ordiniamo e, in virtù della Santa obbedienza e sotto pena di scomunica, stabiliamo e comandiamo che, appena vista la presente, voi o chi di voi ne sia tenuto da parte nostra che ammoniate e sollecitiate in primo, secondo, terzo grado, e perentoriamente tutti e i singoli detti signori che presentandosi l'occasione molestano o vogliono molestare, da nominare in esecuzione della presente, in virtù della santa obbedienza, e sotto Pena di scomunica ed altre censure ecclesiastiche, e duecento ducati d'oro di camera da applicare alla Camera Apostolica, disponiate e comandiate, come a loro anche noi, secondo il tenore della presente, disponiamo, comandiamo e richiediamo e li ammoniamo, che nello spazio di sei giorni di seguito dall'ammonizione siffatta, debbano desistere e cessare e astenersi da qualunque molestia, vessazione, disturbo, pretesa, impedi¬mento ai predetti signori istanti, o a loro deputati e ministri, circa l'elevazione del corpo o cadavere ovvero ossa predette, qualsiasi occasione, ragione, modo o causa affaccino, usino, facciano, o minaccino di fare o addurre, e dal portare in futuro realmente e con effetto e permettere che il detto cadavere, corpo, ovvero ossa del detto Beato Paolo stiano e rimangano nel luogo predetto.
E se hanno qualche diritto nelle premesse, o pretendano di averne, devono dedurlo e dimostrarlo dinanzi a Noi; e, presente questa nostra, in tutto e per tutto, secondo la forma, contenuto e tenore obbedire ed attestare e certificare noi l'obbedienza: altrimenti i prenominati, se nelle cose suddette crederanno di essere defraudati, nel modo e forma predetti curiate perentoriamente di citarli, come anche Noi li citiamo, che venti giorni immediatamente seguenti dopo la vostra citazione fatta a loro compaiano a Roma in giudizio secondo la legge di fronte a Noi personalmente, o attraverso idonei procuratori, per allegare la causa del gravame, a dire e fare e ricevere quanto deve la giustizia e detta l'ordine della ragione. Certificando che gli stessi, cosi citati, o vogliano comparire nel detto termine della citazione, come premesso, o no, Noi tuttavia o i delegati, come premesso alla pubblicazione delle predette sentenze, o altrimenti procederemo ad atti più gravi, o procederanno, con l'intervento della giustizia. E curate che quanto contenuto nel precedente sia fedelmente disposto. Riservando l'assoluzione vero dal predetto a Noi, o al nostro Superiore. Per garanzia di autenticità abbiamo ordinato che il nostro notaio sottoscriva e munisca la presente del sigillo pendente. Roma 12 gennaio 1562, anno terzo di papa Pio IV.
(Il Bordoni conclude dicendo)
Extracta est praesens copia manu aliena a suo originali in carta de pergameno mihi exhibito per Referendum Patrem Bonaventuram Cropanensem Guardianum venerabilis conventus Sanctissimi Salvatoris dictae terae, et cum originali concordat. Cropani die 2 Iunii 1651.

Nessun commento:

Posta un commento